انواع اتصالات میلگرد ها

انواع اتصالات میلگرد ها : متداول ترین روش وصله کردن میلگرد ها روش پوششی است.

برای این منظور دو میلگرد را روی یکدیگر قرار می دهند، به طوری که در طول معینی یکدیگر را بپوشانند؛ سپس آنها را به وسیله ی مفتول محکم می کنند.

در شکل زیر وصل کردن دو میلگرد را به روش پوششی مشاهده می کنید که اتصال پوششی فقط در مورد میلگرد های با قطر ۳۶ میلیمتر و کمتر از آن مجاز است.

با توجه به محل قرارگیری، نوع میلگردها و عملکرد آنها (کششی یا فشاری)، طول پوشش میلگردها متغیر است.

این طول در بتن آرمه مشخص شده است. برای میلگرد های کششی، حداقل طول پوشش لازم، باید ۱٫۲۵ برابر طول چسبندگی مهاری میل گرد کوچک تر باشد و در عین حال این طول نباید هیچ گاه کمتر از ۲۵ برابر قطر میلگرد به اضافه ی ۱۵ سانتی متر انتخاب شود.

برای میلگرد های فشاری حداقل طول پوشش باید یک برابر طول چسبندگی مهاری میلگرد و کوچکتر باشد و در عین حال طول نباید هیچ گاه کمتر از ۲۰ برابر قطر میلگرد به اضافه ی ۱۵ سانتی متر انتخاب شود.

وصله پوششی (lap splices) میلگرد :

این روش وصله میلگـرد را می توان رایج ترین و ارزان ترین نوع وصله دانست. وصله پوششی با مجاور هم قرار دادن دو میلگرد در قسمتی از طولشان صورت می گیرد. طولی که دو میلگرد در کنار هم قرار می گیرند طول پوشش (lap length) یا طول وصله (splice length) نامیده می شود.

این نوع وصله به دو صورت اجرا می شود:

وصله پوششی تماسی (contact lap splices)
وصله پوششی غیر تماسی (non-contact splices)

وصله جوشی(welded splices):

این نوع وصله میلگرد، از نظر انتقال تنش بسیارخوب تلقی می شود. البته به شرطی که کیفیت جوش بسیار عالی بوده و توسط دستگاه نظارت تایید گردد.

انواع وصله جوشی میلگرد :

جوش سر به سر مستقیم: این دسته شامل مواردی می شود که در ادامه نامبرده شده اند. جوش شیاری V شکل یک طرفه و دوطرفه (برای اتصال افقی دو میلگرد)، جوش شیاری V شکل یک طرفه با قطعه لوله پشتبند (برای اتصال افقی دو میلگرد با قطر مساوی)، جوش شیاری اریب یک طرفه و دو طرفه (برای اتصال قائم دو میلگـرد).

جوش سر به سر غیر مستقیم: این نوع اتصال با استفاده از صفحه وصله، نبشیِ وصله و یا میلگردهای وصله انجام می شود.

اتصال پوششی جوش شده: این نوع اتصال به دو صورت اتصال پوششی مستقیم با میلگردهای در تماس و اتصال پوششی غیرمستقیم با میلگردهای جدا صورت می گیرد.

اتصال T شکل جوش شده: این اتصال برای ارتباط دادن میلگرد بیرون آمده از انتهای اعضای پیش ساخته به صفحات اتصال و یا کف ستون، به کار گرفته می شود.

وصله با انتهای اتکایی (end-bearing splices):

این نوع وصله ها برای انتقال تنش در میلگرد هایی که فقط تحت فشار هستند، کاربرد دارد. بنابراین استفاده از این نوع وصله ها فقط در دورپیچ ها یا اعضایی با خاموت بسته کاربرد دارد.

وصله مکانیکی( mechanical splices):

این نوع وصله یک وسیله مکانیکی است که عموما با پیچ کردن و ایجاد اصطکاک بین جداره های آن و میلگرد ها، انتقال تنش را از یک میلگرد به میلگرد بعدی فراهم می کند. با استفاده از اتصالات مکانیکی از باقی ماندن آرماتور به صورت مهار پوششی جلوگیری شده و ضایعات آرماتور نیز به حداقل کاهش می‌یابد. با وصله مکانیکی امکان متصل کردن میلگرد هایی با قطر متفاوت به صورت سر به سر یا پهلو به پهلو فراهم می شود.

در آخر باید افزود که دلایل عدیده ای وجود دارد که نشان دهنده مقاوم تر بودن وصله مکانیکی نسبت به وصله پوششی است. در زیر به چند نمونه از این دلایل اشاره شده است.

ایجاد وصله یکپارچه بین آرماتورها و در نتیجه یکپارچه عمل نمودن آرماتور در محل وصله به هنگام اعمال نیرو‌ های رفت برگشتی ناشی از زمین لرزه.
در وصله پوششی عامل انتقال بار میان دو آرماتور، وجود بتن محصور کننده در اطراف آن‌ها است و در صورت صدمه دیدن بتن، وصله پوششی عمل نخواهد نمود. ولی در وصله مکانیکی انتقال بار وابسته به بتن نیست که این ویژگی باعث تأمین مقاومت وصله در تمامی شرایط باربری سازه خواهد شد.
امکان وصله بدون محدودیت در هر موقعیتی در سازه بتنی، مانند محل مفصل پلاستیک.