بسیاری از خانواده ها بدون اطلاع از اثرات حقوقی محرمیت که در قانون همان نکاح موقت خوانده میشود نسبت به اجرای صیغه محرمیت در دوران نامزدی اقدام میکنند که ناخواسته با مشکلاتی روبرو میشوند. برای نکاح موقت، مبلغ ناچیزی مهریه تعیین میکنند که با پایان یافتن دوره محرمیت، طرفین اقدام به نکاح دائم کنند. مشکل از آنجا آغاز میشود که مرد به دلایلی با جاری شدن نکاح دائم مخالفت میکند. با این امتناع، خانواده دختر متضرر شده و با دریافت مهریه ناچیز، دختر به خانه پدر برمیگردد. چه بسا در طول مدت نکاح موقت، زوجیت نیز واقع میشود.
اما در خصوص دادن وعده ازدواج قبل از عقد نکاح باید گفت:
در خواستگاری، توافق پسر و دختر و یا خانوادههای دو طرف درباره نکاح یا ازدواج آتی ایجاد تعهد و حتی مشروعیت رابطه زناشویی نمیكند. طبق قانون مدنی وعده ازدواج، ایجاد علقه زوجیت نمیكند، اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه كه بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر شده است، پرداخته شده باشد. بنابراین هر یك از زن و مرد، در زمان خواستگاری و مادام كه عقد نكاح جاری نشده است، میتواند از وصلت امتناع كند و طرف دیگر نمیتواند به هیچوجه، او را مجبور به ازدواج کرده یا به جهت صرف امتناع از وصلت، مطالبه خسارتی کند و تا زمانی که عقد ازدواج منعقد نشدهاست نمیتوان دو طرف را ملزم به زندگی زناشویی دانست و وعدههایی که عرفا بین خانوادهها تبادل میشود، ارزش حقوقی و یا سند رسمی را ندارد.