وجود طبقه نرم يكي از معايب بسيار متداول در ساختمان ها مي باشد. مطابق آيين نامه طراحي ساختمانها در برابر زلزله استاندارد 2800 ويرايش سو م ، طبقه اي كه سختي جانبي آن كمتر از 70 درصد سختي جانبي طبقه روي خود و يا كمتر از 80 درصد
متوسط سختي سه طبقه روي خود باشد، طبقة نرم ناميده مي شود.
يكي از مشخصه هاي اصلي طبقه نرم ناپيوستگي در استحكام يا سختي است كه در اتصالات ايجاد مي شود. اين ناپيوستگي
بدين سبب ايجاد م ي شود كه هرچه طبقة نرم ساختما ن ، استحكام كمتر و يا انعطا ف پذيري بيشتري داشته باشد، تغيير شكل هاي بيشتري در آن ايجاد مي شود كه به نوبة خود به تمركز نيروها در اتصالات مي انجامد